Lavushi Manda

Heeey volluk,

Hartstikke bedankt voor alle leuke reacties, ik heb er weer van genoten.
Jaja het is weer een tijd geleden maar ik leef dus nog, de internet is hier echt een drama. Ze betalen hier een bepaald bedrag per maand en daar krijg je dan zoveel hoeveelheid internet voor, vorige maand waren we daar rond de 22ste al overheen. En om het internet weer aan te krijgen moet er eerst iemand naar Lusaka om te betalen en dan zetten ze het weer aan (of hoe je dat ook noemt). Dus na 2 weken is het echt weer een genot om op internet te kunnen en dan vooral om jullie fijne reacties te lezen. Donderdagavond de 5de nog even gezellig met me Familie bijgekletst op Skype, lekker helemaal gratis. (zo kan het dus ook Fam. Von Stockhausen….:P) Ik wilde dit dus eigenlijk vorige week vrijdag al op de site zetten maar blijkbaar had ik die donderdag GELUK met internet. Nu eindelijk hebben we wat beters kunnen regelen, DE DONGEL. Ja ja het is nog al wat, heb dus nu mijn eigen dongel en deze kan ik lekker de hele maand gebruiken. Er zit nog wel een limiet op dus moet er wel zuinig mee omgaan
Ik had jullie in me vorige verhaal verteld dat ik naar NP Lavushi Manda ging, om daar te komen gingen we met een krakemikkige Toyota landcruiser. Dit DING gaat helemaal flippen als je rond de 90 Km per uur rijdt, hij gaat helemaal trillen en als je het stuur een beetje loslaat heb je maar een lichtelijke afwijking naar links. Maarja zulke dingen houden het spannend zeggen we dan maar (verdomme 3 keer me onderbroek moeten verwisselen) haha geintje. Voordat we het park in konden moesten we eerst langs een office van ZAWA (Zambian Wildlife Authority) zij regelen een gids die ons ging rondleiden door het park, omdat het al laat was hebben we hier overnacht. Mijn bed was 3 stoelkussens en een dekentje wat niet heel dik was, maar we sliepen toen nog binnen dus qua kou viel het wel mee. We hebben in totaal 3 dagen rondgelopen door dit park aangezien er maar 1 weg is, dus het was tassen vol laden met voedsel en lekker aan de wandel. Elke avond op de grond geslapen in de open lucht wat natuurlijk harstikke leuk is om een keer te doen maar het wordt s’ avonds zo koud = BRRRR, KOUD he….. En aangezien ik alleen maar een dun dekentje bij me had heb ik al me extra kleren aangetrokken en zo dicht mogelijk bij het vuur gelegen. Ook was er 1 avond dat het BIJNA ging regenen dus cosmas wilde voor de zekerheid een afdakje maken om te zorgen dat onze spullen en wijzelf droog konden liggen, in een mum van tijd werden er hier en daar wat bomen en riet gekapt en tadaa we hadden een afdakje (foto komt nog). En nu nog even iets heeeeeel interessant wat ik aan jullie kwijt moet, deze 3 dagen in de bush hadden we natuurlijk geen wc dus het was lekker tegen een boompje leunen en persen maar Whaha (mam is dit eventueel ook mogelijk voor thuis???)foto komt nog :P….. dat zouden jullie wel willen he haha. Maar nu even over het park en de gids: WAT EEN DRAMA. Serieus dit park verdient een medaille voor de minste dieren in een nationaal park. Hier komt me lijst met dieren die ik heb gezien. 1 slang en 1 vogel… Stop stop je gaat te snel… rustig maar dat was alles.. oh WOW, ik werd er gewoon verdrietig van. Er is in dit park zoveel illegale jacht dat de dieren die er nog zijn er wel voor zorgen dat ze niet te zien zijn voor toeristen. En dan nu onze gids, wat een knuppel. We hebben meerdere keren verteld naar wat voor plek we op zoek zijn waar ze de vervets willen vrijlaten en elke keer bracht die ons naar een plek wat er op geen enkele manier op leek, dus dan loop je verdomme bijna 8 uur om op een plek te komen die niks waard is. Ook kreeg die het voor elkaar om een luipaard voetafdruk te verwarren met een baboon voetafdruk, Te triest voor woorden dus. We zijn om deze redenen een paar dagen eerder vertrokken uit dit waardeloze NP. Om deze reis toch nog een leuk tintje te geven zijn we op de terugweg gestopt bij de Kundalila Falls, deze waterval is ongeveer 67 meter hoog en hier heb ik dan voor het eerst deze reis me camera kunnen gebruiken. Wat helemaal geniaal is dat we voor het verblijven op de camping en het bezoeken van de watervallen niet 400.000 kwacha hebben betaald maar in plaats daarvan was het nu 78.000 kwacha haha. Cosmas hebben ff lekker zitten liegen tegen die appelflap en verteld dat Zoë en ik allebei al meerdere jaren leven in Zambia, toeristen betalen dus echt een dot meer dan Zambianen zelf.
Maar uiteindelijk ben ik natuurlijk wel heel blij dat ik ben mee gegaan ondanks het feit dat het park zuigt…
In de tijd dat ik weer terug ben bij Munda Wanga heb ik nog een verrijking gemaakt voor de Gymnogene ( een nest om kuikens in te leggen, hij jat ze voedsel namelijk uit nesten en hangt hierbij ondersteboven) en in de afgelopen dagen heb ik al gezien dat het prima werkt. ook ben ik gister nog begonnen om wat nieuws te maken voor de cheeta en hiervoor moesten we een stuk van een omgevallen boom afhakken, en tussen die boom en mij was een klein klimmetje over een hek. Jij denkt dat kan die wel, nou ik kan het wel alleen me broek stribbelde tegen. Me broek bleef namelijk haken achter een stukje ijzerdraad en nou zit er zo’n grote scheur in dat als ik een wind laat heel die flap begint te wapperen. Dus snel een andere broek aangetrokken en binnenkort gaat ik lekker me broek weer dichtnaaien. Ook heb ik voor mezelf een 10Kg zak Nshema poeder gekocht (lekker goedkoop) dit meng je gewoon met water en dan op het vuur word het zo’n dikke kneed bal, dus ik begin al aardig in de Zambiaanse cultuur te komen. Naast al die Nshema die ik naar binnen prop heb ik voor mezelf nu ook een zaterdag ritueeltje, eerst een lekkere kop tomatensoep met brood ( lekker dippen dus) en als toetje een overheerlijke bak bananenyoghurt.
Oh wat ook wel grappig is in Zambia, iedereen hier nodigt me uit om ergens een pilsje te pakken in de kroeg maar ik ben dan wel de enige die het betaald. En het is niet zo dat je daar pas later achter komt, neeeej hoor dat vertellen ze gewoon en het liefst vertellen ze je ook hoeveel geld je mee moet nemen. Gelukkig is het wel zo als je ze verteld dat je niet alles gaat betalen ze wel bereid zijn om zelf ook geld mee te nemen. Maar ze nemen hier namelijk aan dat je toch rijk genoeg ben dus wat maken die paar biertjes dan uit. Om deze reden heb ik mezelf nog niet in het uitgaansleven van de zambianen gestort, ik bewaar het liever voor me trip naar de Vic. Falls.
Hetgeen waar ik helemaal van kan genieten is hoe de mensen praten en dan vooral de handgebaren die erbij komen kijken, het lijkt hier zo af en toe net of ik 10 comedians om me heen heb. Ook tijdens het praten komen er allemaal rare kreten uitzetten die het hier een plezier maken om te werken. Heb vrijdag een discussie bij mogen wonen nou ik ken je vertellen je kon me opvegen :P
Aangezien de internet zo laat pas gefixt was komt hier nog even een nieuw onderwerp:
Ik moest de 10de me visum verlengen, ik dacht zelf even naar binnen stempeltje en naar buiten maaaaaar nej hoor ik heb namelijk een werkvisum in plaats van een toeristenvisum dus dan moet je even 1.000.000 kwacha betalen, 2 pasfoto’s geven en tot slot nog een brief van Munda Wanga om aan te geven dat ik niet sta te liegen over me verblijfplaats. Hier ben ik dus van 8 uur s ’ochtends tot 5 uur in de middag mee bezig geweest, WAT een KUTdag. Maar vandaag heb ik me werkvisum binnen gekregen en hij is voor 3 maanden geldig dus dat maakt het al weer een stuk beter.

Ik vind het wel gepast om hier nu een eind aan te breien aangezien ik nog meer te doen heb haha
Hoop dat jullie er weer van kunnen genieten en dat de leuke reacties weer in de wachtrij komen te staan….. de groeten van de jongen die af en toe wat op deze pagina achterlaat (ik dus)…. kus voor vrienden en familie, onbekenden krijgen een handdruk :P

LATERS